Anlatım Tekniği Olarak İç Monolog
Edebi anlatım tekniği olan iç monolog tekniği, karakterin iç düşüncelerini birinci ağızdan okuyucuya anlatıldığı anlatım türüdür. Bu türün oluşumunda L. Sterne’in Tristam Shandy katkısı yadsınamayacak ölçüde olsa da ilk kez kullanan Tolstoy’ dur. Ardından romantik sanatçılar tarafından eserlerinde sık sık kullanılmış olan bu tekniğin, Türk edebiyatında ilk örneğini Recaizade Mahmut Ekrem, Araba Sevdası ile vermiştir.
İç monolog tekniğinde dil; konuşma diline yakın, doğal ve yalındır. Cümlelerin kuruluş düzeni bilinçli dilbilgisi kurallarından uzaktır. Yani, ne bilinç akışı tekniğinin kronolojik sıra ve sentaks kurallarını bozan yapısıyla ne de iç çözümleme yönteminin özenilmiş, yazarın marifetini taşıyan cümle yapısıyla karşı karşıya gelinir. Her şey düşünme akışı doğallığı içerisinde yalın olarak verilir. Post modern ve modern yazarlar tarafından sıklıkla tercih edilen bu teknikte karakterin iç dünyasını aracısız bir şekilde okuyucuyla paylaşması söz konusudur. Okuyucu, karakterin iç dünyası, psikolojisi, kendisiyle iç hesaplaşmaları hakkında bilgi sahibi olur. Yazar etkisinin olmaması esere samimiyet ve gerçekçilik katar.